Poliwęglan komorowy na taras: Jaki wybrać?

Redakcja 2025-08-04 02:15 | 12:12 min czytania | Odsłon: 27 | Udostępnij:

Marzysz o pięknym i funkcjonalnym tarasie, który będzie wizytówką Twojego domu? Zastanawiasz się, jakie materiały wybrać, by cieszyć się nim przez lata, niezależnie od pogody? Czy poliwęglan komorowy to faktycznie złoty środek, idealny na zadaszenie, czy może tylko chwilowa moda, która szybko przeminie? Jak pogodzić potrzeby estetyczne z praktycznością i budżetem?

Jaki poliwęglan komorowy na taras

Spis treści:

Parametr Grubość (mm) Przenikalność światła (%) Współczynnik izolacyjności cieplnej (U) Orientacyjna cena za m² (PLN)
Poliwęglan jednokomorowy 4 - 6 82 ~3.0 25 - 40
Poliwęglan dwukomorowy 8 - 10 75 - 80 ~1.8 40 - 60
Poliwęglan wielokomorowy (3/4-komorowy) 10 - 16 65 - 75 ~1.4 60 - 90
Poliwęglan gruby (wielokomorowy) 18 - 25 55 - 65 ~1.1 90 - 150

Analiza rynku i dostępnych rozwiązań pokazuje, że poliwęglan komorowy to materiał, który zrewolucjonizował sposób patrzenia na konstrukcje dachowe i osłonowe. Jak widać w tabeli, różnorodność grubości idzie w parze z innymi kluczowymi parametrami – przenikalnością światła i izolacyjnością cieplną. Decyzja o tym, jaki poliwęglan komorowy na taras sprawdzi się najlepiej, zależy od wielu czynników, od lokalnych warunków atmosferycznych, po indywidualne preferencje dotyczące ilości przepuszczanego światła i komfortu termicznego. Dlatego warto zagłębić się w niuanse tego materiału, aby dokonać świadomego wyboru, a odpowiedź na Twoje pytania jest właśnie w tym artykule.

Poliwęglan komorowy: Grubości płyt na taras

Wybierając poliwęglan komorowy na swój taras, natrafisz na szeroką gamę grubości, od najcieńszych, kilku milimetrowych, po naprawdę potężne, dwucentymetrowe panele. To nie przypadek. Każda grubość ma swoje przeznaczenie, niczym dobrze skrojony garnitur, dopasowany do okazji.

Najczęściej spotkasz płyty o grubości 10 mm lub 16 mm, które stanowią swego rodzaju złoty środek w zastosowaniach tarasowych. Oferują dobrą równowagę między wytrzymałością na obciążenia, takie jak śnieg czy grad, a jednocześnie nie są zbyt ciężkie i masywne, co ułatwia montaż.

Zobacz także: Jaki poliwęglan na zadaszenie tarasu

Jeśli jednak Twój taras znajduje się w regionie o surowszym klimacie, gdzie zimowe opady śniegu potrafią dawać się we znaki, warto rozważyć grubsze płyty, np. 16 mm lub nawet 20 mm. Zapewnią one większą sztywność i odporność na zginanie pod naciskiem zalegającego śniegu, co przełoży się na bezpieczeństwo całej konstrukcji.

Z kolei cieńsze płyty, np. 8 mm, mogą być kuszącą opcją ze względu na niższą cenę, ale warto mieć na uwadze, że ich wytrzymałość na obciążenia punktowe czy uderzenia jest niższa. Mogą sprawdzić się przy niewielkich wiatach lub tam, gdzie obciążenie śniegiem jest minimalne, ale na główny dach tarasu, szczególnie w Polsce, lepiej postawić na coś solidniejszego.

Pamiętaj, że oprócz grubości, kluczowa jest również konstrukcja samego dachu z poliwęglanu. Odpowiedni rozstaw krokwi i system mocowań jest równie ważny, co grubość płyty, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo przez długie lata użytkowania.

Zobacz także: Kolor Poliwęglanu na Taras: Wybierz Idealny Ocień 2025

Poliwęglan komorowy na taras: Rodzaje zabarwienia

Kiedy już orientujemy się w grubościach, przychodzi czas na kolory. I tutaj poliwęglan komorowy oferuje więcej niż tylko przejrzystość. Wybór zabarwienia wpływa nie tylko na estetykę tarasu, ale także na komfort użytkowania – od ilości światła po poziom zacienienia.

Poliwęglan bezbarwny to klasyka, która przepuszcza najwięcej światła, sprawiając, że taras jest jasny i słoneczny, niczym letni poranek. Jest to doskonały wybór, jeśli zależy Ci na maksymalnym doświetleniu wnętrza domu i stworzeniu jasnej, otwartej przestrzeni na tarasie.

Poliwęglan mleczny, często nazywany też opal, działa jak elegancki dyfuzor światła. Rozprasza promienie słoneczne, tworząc przyjemny, miękki cień i chroniąc przed bezpośrednim natężeniem światła. Jest to idealne rozwiązanie, gdy chcesz uniknąć efektu oślepienia i zapewnić komfortowe warunki do wypoczynku nawet w najgorętsze dni.

Poliwęglan dymiony, zazwyczaj w odcieniach brązu lub grafitu, oferuje jeszcze większe zacienienie i elegancki, nowoczesny wygląd. Mimikuje nieco efekt przyciemnianych szyb, dodając tarasowi stylowego charakteru i skutecznie chroniąc przed nadmiarem słońca.

Wybór koloru to często kompromis. Bezbarwny daje najwięcej światła, ale może być zbyt jaskrawy w pełnym słońcu. Mleczny i dymiony zapewniają lepsze zacienienie, ale kosztem mniejszej ilości światła. Warto zastanowić się, jaki efekt chcemy osiągnąć na naszym tarasie, analizując również, jak dany kolor będzie komponował się z resztą architekturą domu.

Pamiętaj, że nawet najbardziej wyrafinowany kolor nie zastąpi dobrej jakości materiału. Zawsze zwracaj uwagę na dodatkowe powłoki ochronne, takie jak filtr UV, który chroni przed degradacją materiału pod wpływem słońca.

Poliwęglan komorowy: Struktury płyt a ich wytrzymałość

To, co dzieje się wewnątrz płyt poliwęglanowych, czyli struktura komór, ma kluczowe znaczenie dla ich wytrzymałości i właściwości termoizolacyjnych. Producenci prześcigają się w tworzeniu coraz bardziej zaawansowanych konstrukcji komór, aby sprostać wymaganiom użytkowników.

Najprostsze płyty posiadają jedną lub dwie komory ułożone równolegle. Są one lżejsze i tańsze, ale ich wytrzymałość na obciążenia, zwłaszcza punktowe, jest niższa. Przenikalność światła jest zazwyczaj najwyższa w tej kategorii.

Bardziej zaawansowane są płyty wielokomorowe, np. z trzema, czterema, a nawet sześcioma komorami. Struktura taka zapewnia znacznie większą sztywność i odporność na zginanie oraz ściskanie. Te płyty znacznie lepiej radzą sobie z obciążeniami śniegowymi i siłami wiatru, co czyni je idealnym wyborem na zadaszenia tarasów w trudniejszych warunkach klimatycznych.

Im więcej komór, tym zazwyczaj lepsza izolacyjność cieplna, ponieważ powietrze zamknięte wewnątrz działa jak naturalny izolator. Jednocześnie, coraz gęstsza struktura komór może nieznacznie zmniejszać przenikalność światła.

Warto zwrócić uwagę na specjalne struktury, na przykład płyty z dodatkowymi wzmocnieniami wewnętrznymi lub profilem „żebrowanym”, które zwiększają wytrzymałość przy zachowaniu stosunkowo niskiej wagi. Przy wyborze płyty do zadaszenia tarasu, zawsze sprawdzaj jej deklarowaną wytrzymałość na obciążenia śniegiem (kg/m²) – to kluczowy parametr.

Nie zapominajmy, że jakość samego surowca i technologia produkcji również odgrywają ogromną rolę. Renomowani producenci stosują wysokiej jakości poliwęglan, który jest odporny na promieniowanie UV i starzenie, co zapewnia długotrwałą trwałość i estetykę konstrukcji.

Współczynnik izolacyjności cieplnej poliwęglanu komorowego

Kiedy myślimy o komforcie na tarasie, temperatura odgrywa niemałą rolę. Poliwęglan komorowy, dzięki swojej specyficznej budowie, potrafi skutecznie izolować, chroniąc nas przed chłodem zimą i nadmiernym nagrzewaniem latem.

Współczynnik izolacyjności cieplnej, oznaczany literą „U” i podawany w watach na metr kwadratowy Kelvina (W/m²K), mówi nam, jak dobrze materiał przewodzi ciepło. Im niższa wartość U, tym lepsza izolacja. Płyty poliwęglanowe, dzięki zawartemu w komorach powietrzu, mają dużo lepsze właściwości termoizolacyjne niż na przykład lite szkło.

Jak widać w tabeli, nawet najprostsze, jednokomorowe płyty o grubości 4-6 mm mają współczynnik U w okolicach 3.0 W/m²K. Nie jest to może poziom okien energooszczędnych, ale dla zadaszenia tarasu jest to już zauważalna różnica w komforcie termicznym.

Przechodząc do płyt dwukomorowych o grubości 8-10 mm, wartość U spada do około 1.8 W/m²K. To już znacząca poprawa, która sprawia, że pod takim zadaszeniem jest przyjemniej, nawet gdy temperatura na zewnątrz spada. Wielokomorowe płyty o grubości 10-16 mm osiągają wartości U rzędu 1.4 W/m²K, a te najgrubsze nawet poniżej 1.1 W/m²K.

Niższy współczynnik U oznacza, że mniej ciepła ucieka z ogrzanego przez słońce tarasu w chłodniejsze dni, a także że mniej ciepła z zewnątrz przenika do środka w upalne dni. To przekłada się na możliwość dłułka korzystania z tarasu w różnych porach roku, bez uczucia dyskomfortu termicznego.

Warto pamiętać, że izolacyjność cieplna to nie tylko grubość płyty, ale także jej struktura. Bardziej skomplikowane układy komór, często z dodatkowymi powłokami antyrefleksyjnymi lub termoizolacyjnymi, mogą jeszcze bardziej poprawić parametry termiczne materiału.

Przenikalność światła: Poliwęglan komorowy a nasłonecznienie tarasu

Każdy, kto planuje zadaszenie tarasu, myśli nie tylko o ochronie przed deszczem, ale także o tym, ile światła słonecznego chcemy wpuścić do naszego „ogrodu zimowego” na świeżym powietrzu. Tutaj poliwęglan komorowy pokazuje swoją wszechstronność, oferując różne stopnie przepuszczalności światła.

Kluczowym parametrem, na który winniśmy zwracać uwagę, jest transmisja światła, wyrażana w procentach. Największą przepuszczalność światła oferują płyty bezbarwne, które mogą pochwalić się wartościami sięgającymi nawet 82%. To sprawia, że po zamontowaniu takiego zadaszenia, nasz taras pozostaje jasny i słoneczny, niemal tak, jakby go nie było.

Płyty mleczne, choć nieco mniej „świetliste”, nadal przepuszczają znaczną ilość światła, zazwyczaj w przedziale 65-75%. Ich zaletą jest jednak to, że światło jest pięknie rozproszone, co eliminuje efekt oślepienia i tworzy przyjemną, kameralną atmosferę na tarasie.

Poliwęglan dymiony, ciemniejszy, zapewnia już znacząco ograniczoną transmisję światła, często poniżej 65%, a nawet 55% w przypadku najciemniejszych wariantów. Jest to świetne rozwiązanie dla tych, którzy preferują głęboki cień i chcą stworzyć bardziej zaciszne miejsce do relaksu, chroniąc się przed intensywnym słońcem.

Wybór stopnia przepuszczalności światła jest kwestią bardzo indywidualną i zależy od tego, jak taras ma być wykorzystywany. Czy ma być to miejsce do opalania, czy może chłodny azyl w upalne dni? Czy zależy nam na maksymalnym doświetleniu wnętrza domu, czy raczej na stworzeniu przytulnego półcienia?

Warto pamiętać, że podany procent transmisji światła dotyczy zazwyczaj nowych płyt. Z czasem, pod wpływem promieniowania UV i warunków atmosferycznych, może ulec on nieznacznej zmianie, zwłaszcza jeśli materiał nie posiada odpowiednich warstw ochronnych.

Odporność na promieniowanie UV w poliwęglanie komorowym

Słońce, choć piękne, potrafi być i bezlitosne dla wielu materiałów. Promieniowanie ultrafioletowe, niewidzialne dla oka, jest głównym winowajcą degradacji plastików, powodując ich żółknięcie, kruchość i utratę właściwości mechanicznych. Na szczęście, poliwęglan komorowy przeznaczony do zastosowań zewnętrznych, jakim jest zadaszenie tarasu, jest zazwyczaj odpowiednio zabezpieczony.

Producenci stosują specjalną powłokę ochronną na jednej ze stron płyty, która skutecznie blokuje szkodliwe promieniowanie UV. Ta strona jest kluczowa i musi być zamontowana na zewnątrz, skierowana w stronę słońca. Zazwyczaj jest ona wyraźnie oznaczona przez producenta, często za pomocą nadruku lub specjalnej folii ochronnej.

Ignorowanie tej zasady i montaż anty-UV od strony wnętrza tarasu, lub co gorsza, zakup płyt bez takiej ochrony, to prosta droga do szybkiego zniszczenia zadaszenia. Płyta szybko straci swoją przejrzystość, pożółknie, a w skrajnych przypadkach może stać się tak krucha, że nawet lekki podmuch wiatru może spowodować pęknięcia.

Jak rozpoznać płytę z ochroną UV? Zazwyczaj jest to zaznaczone w specyfikacji technicznej produktu, a na opakowaniu lub na samej płycie znajduje się informacja, która strona jest chroniona. Warto doczytać instrukcję montażu i zwracać uwagę na oznaczenia producenta – to taki „instruktaż obsługi” dla Twojego tarasu.

Współczesne technologie produkcji poliwęglanu komorowego gwarantują długotrwałą ochronę UV, często z gwarancją producenta na 10 lat lub dłużej. Oznacza to, że przez wiele sezonów Twój taras będzie wyglądał nienagannie, a płyta zachowa swoje właściwości mechaniczne i optyczne.

Pamiętaj, że chociaż powłoka ochronna jest niezwykle ważna, to dla jej utrzymania, podczas montażu należy unikać agresywnych środków czystości, które mogą ją uszkodzić. Zazwyczaj wystarczy delikatne mycie wodą z łagodnym detergentem i miękka ściereczka.

Poliwęglan komorowy: Odporność na obciążenia śniegiem

Zima w wielu regionach Polski potrafi być sroga, a pokrywa śnieżna na dachach może osiągać znaczną grubość. Zadaszenie tarasu nie jest wyjątkiem i musi być przygotowane na takie obciążenia. Tutaj z pomocą przychodzi poliwęglan komorowy, ale pod warunkiem odpowiedniego doboru grubości i prawidłowego montażu.

Kluczowym parametrem określającym odporność poliwęglanu komorowego na śnieg jest jego wytrzymałość na zginanie i ściskanie, która jest bezpośrednio związana z grubością oraz strukturą wewnętrznych komór. Producenci zazwyczaj podają maksymalne dopuszczalne obciążenie śniegiem w kilogramach na metr kwadratowy (kg/m²).

Dla standardowych zastosowań tarasowych, płyty o grubości 10-16 mm są zazwyczaj wystarczające, aby sprostać nawet dość intensywnym opadom. Jednak w rejonach, gdzie spodziewane są bardzo duże ilości śniegu, lub gdy chcemy mieć absolutną pewność, warto rozważyć płyty o większej grubości, np. 16 mm lub nawet 20 mm.

Co więcej, sama konstrukcja nośna zadaszenia – profile, krokwie, ich rozstaw – ma fundamentalne znaczenie dla rozłożenia ciężaru śniegu. Nawet najgrubsza płyta nie wytrzyma, jeśli konstrukcja pod nią będzie zbyt słaba lub źle zaprojektowana. Dlatego tak ważne jest, aby projekt zadaszenia uwzględniał lokalne normy obciążenia śniegiem.

Warto wspomnieć, że regularne usuwanie zalegającego śniegu z dachu tarasowego jest najlepszą metodą zapobiegania jego uszkodzeniu. Cho płyty są wytrzymałe, to długotrwałe nacisk znacznych ilości śniegu może prowadzić do deformacji, a w skrajnych przypadkach nawet do zerwania konstrukcji.

Projektując zadaszenie tarasowe, warto skonsultować się ze specjalistą, który pomoże dobrać odpowiednią grubość poliwęglanu i zaprojektuje konstrukcję nośną, gwarantującą bezpieczeństwo i trwałość przez długie lata, nawet w przypadku najbardziej śnieżnych zim.

Poliwęglan komorowy: Wytrzymałość na grad i uderzenia

Lato, choć kojarzy się z słońcem i ciepłem, potrafi również zaskoczyć gwałtownymi burzami i opadami gradu. Kule gradu, spadające z dużą prędkością, stanowią poważne zagrożenie dla każdej delikatniejszej powierzchni. Tutaj poliwęglan komorowy, na szczęście, ma się czym pochwalić, demonstrując swoją niezwykłą odporność.

Poliwęglan komorowy, zwany potocznie „nietłukącym się szkłem”, zawdzięcza swoją niezwykłą wytrzymałość na uderzenia specjalnej strukturze cząsteczkowej tego tworzywa. Jest on wielokrotnie bardziej odporny na pękanie niż tradycyjne szkło. Nawet uderzenie sporej wielkości gradu zazwyczaj kończy się jedynie niewielkim wgnieceniem, śladem po gradowej kulce, a nie katastrofalnym pęknięciem.

Grubość płyty oraz jej struktura wewnętrzna mają tu również niebagatelne znaczenie. Grubsze płyty, zwłaszcza te wielokomorowe, oferują jeszcze wyższą odporność na uderzenia. Płyty o grubości 10 mm i więcej są powszechnie stosowane w miejscach, gdzie wymagana jest wysoka odporność mechaniczna, np. w obiektach sportowych czy przemysłowych.

Ta cecha sprawia, że poliwęglan komorowy jest idealnym materiałem na zadaszenia tarasów w regionach podatnych na gradobicia. Chroni nie tylko samą konstrukcję dachu, ale również przedmioty znajdujące się pod nim, takie jak meble ogrodowe, grill czy nawet samochód zaparkowany blisko tarasu.

Warto wiedzieć, że odporność na uderzenia jest jedną z podstawowych zalet poliwęglanu komorowego, która odróżnia go od wielu innych materiałów stosowanych do zadaszeń. Daje to pewnego rodzaju spokój ducha, wiedząc, że nasz taras jest dobrze zabezpieczony przed kaprysami pogody.

Przy wyborze poliwęglanu, warto zwrócić uwagę na certyfikaty potwierdzające jego odporność na uderzenia, szczególnie jeśli mieszkasz w obszarze, gdzie grad jest częstym zjawiskiem. Producenci często podają informacje o odporności na grad w testach laboratoryjnych, co daje dodatkowe potwierdzenie jakości materiału.

Poliwęglan komorowy: Montaż i obróbka na tarasie

Wybór odpowiedniego materiału to jedno, ale jego praktyczny montaż i ewentualna obróbka to druga, równie ważna sprawa. Poliwęglan komorowy, w porównaniu do szkła, oferuje w tym zakresie sporo ułatwień, co czyni go bardziej przyjaznym materiałem dla wykonawców i właścicieli domów.

Jedną z największych zalet poliwęglanu komorowego jest jego niska waga. Jest on dwukrotnie lżejszy od szkła o tej samej grubości. Ułatwia to transport, przenoszenie i montowanie płyt, szczególnie tych większych formatowo, które mogłyby być wyzwaniem nawet dla kilku osób przy wadze szklanych odpowiedników.

Poliwęglan komorowy jest również stosunkowo łatwy w obróbce. Można go ciąć przy użyciu zwykłych pił ręcznych lub elektrycznych z odpowiednimi brzeszczotami (najlepiej drobnymi zębami, do tworzyw sztucznych). Wymaga to jednak precyzji, aby nie uszkodzić komór i nie spowodować pęknięcia materiału.

Wiercenie otworów również nie stanowi problemu, pod warunkiem użycia odpowiednich wierteł do plastiku i odpowiedniej prędkości obrotowej. Ważne jest, aby pozostawić tzw. „luz technologiczny” w miejscu mocowania, czyli nie dokręcać śrub na „ciasno”. Poliwęglan komorowy, jak większość tworzyw, ulega rozszerzalności termicznej, dlatego podczas montażu należy uwzględnić te zmiany objętości pod wpływem temperatury.

Systemy mocowań do poliwęglanu komorowego są zazwyczaj dedykowane i zaprojektowane tak, aby zapewnić szczelność i trwałość połączeń. Należą do nich specjalne profile aluminiowe lub poliwęglanowe oraz system klipów, które pozwalają na łatwe i bezpieczne połączenie płyt.

Warto pamiętać o odpowiednim zabezpieczeniu krawędzi płyt, szczególnie tych otwartych od strony komór. Stosuje się do tego specjalne taśmy uszczelniające i profile maskujące, które zapobiegają wnikaniu brudu, wilgoci i owadów do wnętrza komór, co mogłoby negatywnie wpłynąć na wygląd i właściwości materiału.

Poliwęglan komorowy: Parametry a wybór na zadaszenie tarasu

Podsumowując, wybór idealnego poliwęglanu komorowego na taras to sztuka kompromisu i analizy własnych potrzeb. Parametry, na które zwracamy uwagę, muszą być dopasowane do specyfiki miejsca i oczekiwań użytkownika.

Grubość płyty – kluczowa dla wytrzymałości na obciążenia, zwłaszcza śniegiem. Zazwyczaj wybieramy między 10 a 16 mm, ale w regionach z dużymi opadami śniegu warto rozważyć grubsze opcje. Musimy jednak pamiętać, że grubsze płyty to także większy ciężar i potencjalnie wyższy koszt.

Struktura komór – wpływa na sztywność, izolacyjność termiczną i odporność na uderzenia. Płyty wielokomorowe są zazwyczaj bardziej wytrzymałe i lepiej izolują, ale mogą być droższe. Zastanówmy się, czy potrzebujemy maksymalnej wytrzymałości, czy coś lżejszego i tańszego sprawdzi się wystarczająco.

Zabarwienie – wpływa na przepuszczalność światła i poziom zacienienia. Bezbarwny dla maksymalnego światła, mleczny lub dymiony dla przyjemnego cienia. To kwestia estetyki i komfortu, którą sami musimy określić, jak chcemy spędzać czas na tarasie.

Odporność na UV – absolutnie kluczowa dla trwałości materiału. Upewnijmy się, że płyta posiada odpowiednią powłokę ochronną i ta strona jest zamontowana na zewnątrz. Bez tego zadaszenie szybko straci swoje walory estetyczne i użytkowe.

Współczynnik U – ważny dla komfortu termicznego. Niższy współczynnik oznacza lepszą izolację, co przekłada się na przyjemniejszą temperaturę pod zadaszeniem, niezależnie od pogody na zewnątrz.

Ostateczny wybór poliwęglanu komorowego na taras to decyzja, która powinna uwzględniać wszystkie te czynniki. Dokładna analiza potrzeb, specyfiki lokalizacji i konsultacja z ekspertem odnośnie konstrukcji nośnej, zapewni nam taras, który będzie służył przez lata, będąc nie tylko funkcjonalnym, ale i pięknym elementem naszego domu.

Q&A: Jaki poliwęglan komorowy na taras

  • Jakie są główne zalety poliwęglanu komorowego do zadaszenia tarasu?

    Poliwęglan komorowy posiada wiele zalet, które czynią go idealnym materiałem do zadaszeń tarasów. Charakteryzuje się wysoką odpornością na uderzenia, silne warunki atmosferyczne takie jak wiatr, śnieg i grad, a także uszkodzenia mechaniczne – nie tłucze się ani nie kruszy. Zapewnia dobrą przepuszczalność światła, wysokie właściwości termoizolacyjne i akustyczne, a także jest odporny na promieniowanie UV. Dodatkowo, szeroki zakres temperatur pracy (od – 40°C do + 120°C), niska waga (dwukrotnie lżejszy od szkła) i łatwość obróbki oraz montażu sprawiają, że jest praktycznym i estetycznym rozwiązaniem.

  • Jaka grubość poliwęglanu komorowego jest zalecana na zadaszenie tarasu?

    Do zadaszeń tarasów i balkonów zazwyczaj stosuje się poliwęglan komorowy o grubości od 10 mm do 16 mm. Grubość płyty ma wpływ na jej parametry wytrzymałościowe, w tym odporność na obciążenia.

  • Czy zabarwienie poliwęglanu komorowego ma znaczenie przy wyborze na taras?

    Tak, zabarwienie poliwęglanu komorowego ma znaczenie, szczególnie jeśli zależy nam na ochronie przed słońcem. W przypadku potrzeby skutecznej ochrony przed promieniowaniem słonecznym, warto zastosować wariant mleczny lub dymiony.

  • Jakie rodzaje poliwęglanu komorowego są dostępne i do czego mogą służyć w budownictwie?

    Poliwęglan komorowy jest tworzywem sztucznym o wszechstronnym zastosowaniu w budownictwie. Do konstrukcji zadaszeń tarasów, balkonów, drzwi wejściowych, werand, ogrodów zimowych, szklarni, a także jako wypełnienie ścianek działowych, bram i balustrad. Dostępne są płyty w formie bezbarwnej, dymionej oraz mlecznej, o zróżnicowanej grubości od 4 mm do 25 mm, co wpływa na ich właściwości i zastosowania.